Prenosimo priču jednog od naših saradnika:
"Pojam izmišljenog prijatelja vezan je psihološki i socijološki poremaćaj čovjeka koji umjesto zasnivanja međuljudstkog odnosa prijateljstva u stvarnosti,nastaje u mašti bolesnika. Obično su izmišljeni prijatelji lica iz mašte i poremećaj se obično javlja rijetko i u djetinstvu ili adolescenciji,ali rijetko ili nikako kod odraslih lica. Nama je pripala neobična čast da lično svjedočimo o pojavi ovakvog fenomena u našoj sredini,komšiluku i to od lica kome su se do sada pričinjavale samo domaće životinje u sali skupštine opštine tokom redovnog zasjedanja.
Pohvalio se načelnik opštine,u krugu bliskih saradnika jer je tajnost jedna od najvećih odlika povjerljivosti. Elem,pohvalio se o primitku poklona.
Ali ne bilo kakvog poklona već“poklona veće vrijednosti“.
O tačnijem opisu poklona nije bilo riječi jer je dovoljno znati da je poklon od velike vrijednosti i da je informacija prenesena u krugu povjerljivih prijatelja pa s tim od povjerenika nije ni bilo uljudno da se o detaljima poklona interesuju,jer bi,nedajBože, postavljanjem pitanja indirektno postavili osnov za sumnju o vrijednosti poklona,što povjerljivi prijatelji nisu htjeli ili nisu smjeli da izuste.
Jer povjerljivi poklon velike vrijednosti,čiji je sadržaj nepoznat a vrijednost neupitno velika po mjeri načelnika opštine a tako i podanika te opštine a samim tim i ljudi od povjerenja koji ne bi bili to što jesu,da nemaju povjerenje u načelnika i njegovu mudrost u procjeni vrijednosti pojedinih projekata, matematika, ekonomskih politika,finansija i sličnih predmeta a samim tim i poklona. Jer poklon nije uručen bilo kako,već posebnom prilikom, a koja je veća posebna prilika neko Krsna slava načelnika opštine iz Bosanskog Broda i to Đurđevdanak kada pola srba slavi a pola im donosi poklone razne vrjiednosti i vrijednosti koja se procjenjuje naknadno i počašćuje ih svojim prisustvom koje je nemjerljivo u vrijedonosnim veličinama.
Pohvalio se tako načelnik opštine u krugu povjerljivih prijatelja,da je povodom Đ-dana ,primio poklon veće vrijednosti ali ne od bilo koga od gostiju,uzvanika ,rođaka,stranačkih prijatelja, prevarenih studenata, pripravnika sa knjižicom socijalističke partije, prebjeglih odbornika bez morala, brata Hansa. Nije ga dobio ni od razrednog stariješine iz srednje škole , radnika Metal-emajla d.o.o., ili Hotela „Sava“ „Ada“ ili kako već, niti od zahvalnih pripadnika hrvatskog naroda što im dade zasluženo mjesto potpredsjenika opštine Brod i ispoštova ih ko najrođenije. Ne dođe poklon ni od zahvalnih sportista koji jedva čekaju da ga vide na mjestu koje zaslužuje nadajući se da mu tamo uslovi neće biti bolji od onih koje je njima omogućio na terenima sportskog kluba „Polet“ ili bilo kog drugog.
Znam ,sad ću reći.
Reče načelnik,ne krijući zadovoljstvo u uglovima usana,dođe poklon velike vrijednosti za slavu načelnika opštine, od ...Predsjednika države.
Šok,nevjerica,muk. Ljudi od povjerenja zadrhtaše poput umorenih generala u Vučjoj jazbini u ovo doba '45. u nekom berlinskom bunkeru kraj ludog i drogiranog vođe.
I tako,razgovor završi a načelnik opštine uze pod jednu ruku izmišljeni poklon veće vrijednosti , a pod drugu ruku uze izmišljenog prijatelja Milu i odšeta se prema razvojnim projektima opštine ,ostavljujući ljude od povjerenja u grču poluotvorenih usta i zavjetom da o tome nikome ne pričaju i da negiraju kao ideji o štafeti za bazene. Ali pročulo se."
O tačnijem opisu poklona nije bilo riječi jer je dovoljno znati da je poklon od velike vrijednosti i da je informacija prenesena u krugu povjerljivih prijatelja pa s tim od povjerenika nije ni bilo uljudno da se o detaljima poklona interesuju,jer bi,nedajBože, postavljanjem pitanja indirektno postavili osnov za sumnju o vrijednosti poklona,što povjerljivi prijatelji nisu htjeli ili nisu smjeli da izuste.
Jer povjerljivi poklon velike vrijednosti,čiji je sadržaj nepoznat a vrijednost neupitno velika po mjeri načelnika opštine a tako i podanika te opštine a samim tim i ljudi od povjerenja koji ne bi bili to što jesu,da nemaju povjerenje u načelnika i njegovu mudrost u procjeni vrijednosti pojedinih projekata, matematika, ekonomskih politika,finansija i sličnih predmeta a samim tim i poklona. Jer poklon nije uručen bilo kako,već posebnom prilikom, a koja je veća posebna prilika neko Krsna slava načelnika opštine iz Bosanskog Broda i to Đurđevdanak kada pola srba slavi a pola im donosi poklone razne vrjiednosti i vrijednosti koja se procjenjuje naknadno i počašćuje ih svojim prisustvom koje je nemjerljivo u vrijedonosnim veličinama.
Pohvalio se tako načelnik opštine u krugu povjerljivih prijatelja,da je povodom Đ-dana ,primio poklon veće vrijednosti ali ne od bilo koga od gostiju,uzvanika ,rođaka,stranačkih prijatelja, prevarenih studenata, pripravnika sa knjižicom socijalističke partije, prebjeglih odbornika bez morala, brata Hansa. Nije ga dobio ni od razrednog stariješine iz srednje škole , radnika Metal-emajla d.o.o., ili Hotela „Sava“ „Ada“ ili kako već, niti od zahvalnih pripadnika hrvatskog naroda što im dade zasluženo mjesto potpredsjenika opštine Brod i ispoštova ih ko najrođenije. Ne dođe poklon ni od zahvalnih sportista koji jedva čekaju da ga vide na mjestu koje zaslužuje nadajući se da mu tamo uslovi neće biti bolji od onih koje je njima omogućio na terenima sportskog kluba „Polet“ ili bilo kog drugog.
Znam ,sad ću reći.
Reče načelnik,ne krijući zadovoljstvo u uglovima usana,dođe poklon velike vrijednosti za slavu načelnika opštine, od ...Predsjednika države.
Šok,nevjerica,muk. Ljudi od povjerenja zadrhtaše poput umorenih generala u Vučjoj jazbini u ovo doba '45. u nekom berlinskom bunkeru kraj ludog i drogiranog vođe.
I tako,razgovor završi a načelnik opštine uze pod jednu ruku izmišljeni poklon veće vrijednosti , a pod drugu ruku uze izmišljenog prijatelja Milu i odšeta se prema razvojnim projektima opštine ,ostavljujući ljude od povjerenja u grču poluotvorenih usta i zavjetom da o tome nikome ne pričaju i da negiraju kao ideji o štafeti za bazene. Ali pročulo se."
Redakcija Brodlajv živi
Нема коментара:
Постави коментар